Մափրե արքան

Ինձ շատ դուր եկավ այս պատմավածքը,քանի որ հետաքրքիր էր,և ես հասկացա,որ երբեք էլ ուշ չէ սովորելու համար:Օրինակ Մափրեն ութսուն տարեկան էր, բայց նոր էր սովորում գրել ու կարդալ,քանի որ իրենց Տեր Հարությունը ճակատամարտում զոհվել էր:Նա շատ ջանք գործադրեց տառերը սովորելու համար: 

Իմ կարդացած գրքերը

Ռոմենոն և ջուլյետը

Ես կարդացել եմ <<Ռոմեո և Ջուլեյետ>>:Այն շատ հետաքրքիր սիրո պատմություն էր:Ինձ շատ է դուր եկել այդ գիրքը:Ռոմեոն  մի դիմակահանդեսի է գնում,որտեղի պատշկամբում նա տեսնում է մի գեղեցիկ աղջկա,որը իր դիմակը հանել էր, և արտասվում էր:Ռոմենոն սիրահարվում է այդ աղջկան,իսկ եթե այսքանը ձեզ հետաքրքրեց, ապա մեր գրադարանից վերցրեք <<Ռոմեո և Ջուլեյետ>> գիրքն ու կարդացեք շարունակությունը:

Ձեզ բարի ընթերցում:

Ալիսը հրաշքների աշխարհում

 Ալիսը ծովի ափին նստած ձանանձրանում էր,երբ մի սպիտակ նապաստակ կոստյումը հագին վազում էր,և ցոցագրպանից հանում  ժամացույցը նայում ժամին  և ասյում.<<Վա՜յ ուշացա>>:Ալիսը տեսավ այդ նապաստակին,հոտևեց և միամիտ ընկավ ճագարի բույնը:Ես  շարունակությունը չեմ պատմի,որպեսզի դուք էլ կարսաք և շարունակությունը իմանաք:

Չհորինված պատմություններ հագուստի մասին

Մատենաշարի առաջին գիրքը  հագուստի մասին է,այս գրքում մարդուն անհրաժեշտ հագուստի մասին է գրված:Գիրքը մեզ կարող է օգնել իմանլ,թե ինչ ճանապարհ են անցել  հագուստները:Ես այս գիրքը խորհուրդ եմ տալիս բոլոր նրանց, ովքեր սիրում են գեղեցիկ լինել,և առաջնորդվում են <<Գեղեցկությունը զոհեր է պահանջում>> կարգախոսով: 

Օլիվեր Թվիստ

Իմ կարդացած գիրքը <<Օլիվեր Թվիստ>>-ի մասին էր: Օլիվեր Թվիստը որբ է:Նա մեծանում է մանկատանը:Նրա ազգանունը Թվիստ է,քանի որ նա ծնվել այն ժամանակ երբ, թ-տառի տարի  էր:Նա շրջապատված էր օտար և անտարբեր մարդկանցով:Տղան որոշում է փաղչել Լոնդոն, քանի որ մանկատանը իր կյանքը շատ ծանր էր ընդանում:Օլիվերին ուզում էին բանտ  տանել չարած բանի համար,որպեսզի ուրիշի  արած գործրի համար պատասխան տար:Բայց նա բարի մարդկանց է հանդիպում, և  նա գրել և կարդալ է սովորում:Իսկ հետո նրան որդեգրում են և նա շատ ուրախ մանկություն է ունենում:

Իսկ թե էլ ինչ պատահեց Օլիվերին կարդացեք և իմացեք:

Շարադրություն

                         <<Ուզում եմ այդ մասին պատմել>>

Ես լսել եմ իմ ծնողներից իրենց սովորած դպրոցների մասին:Ծնողներս պատմում են, թե ինչքան խիստ էին դպրոցում վարվում ուսուցիչները իրենց հետ:Պիտի պարտադիր հագնվեյին սև և սպտակ համադրությամբ:Աղջիկների մազերը կապված լինեյին:Ոչ ոք իրավունք չուներ առանց ուսուցչի թույլատրության վեր կենալ տեղից:Ծնողները  դրսում էին սպասում,իրավունք չունին ներս մտնելու:Ընտրության ոչ մի հնարավորություն չունեյին,չէին կարող իրենց ուզած ընկերոջ կողքին նստել:Նստում էին պարտադիր աղջիկ-տղա:Իսկ երբ տնօրենին էին հանդիպում միջանցքում,պիտ ասեյին,թե ինչ են անում,կամ ուր են գնում:

Շարադրություն

                                                        ,,Ուշ աշուն,,

Աշնանը եթե մտնեք այգի,մեզ կթվա թե  նկարիչ է նկարել ու ներկել ,ծառերն ու տերևները:Նկարիչը  կարծես իր վրձինով  դիպել է ամեն ինչի:Չես կարողանում անտարբեր անցնել  այդ  տեսարաններից:Ամեն  օր  ծառերից  թափվում են գույնզգույն տերևներ,ամենուր լսվում է  սվսվացող ծառերի երգը:Երկինքն էլ գունատ էլինում,իսկ արևը չի կարողանում  մեզ ջերմացնել:Իզուր չէ ասվում ,որ տարվա  բոլոր  եղանակներն  էլ գեղեցիկ են յուրովի:ՈՒշ աշնանը  մարդիկ էլ  կարծես  մրսած  ծառերի նմանվեն:Տաք –տաք  են  հագնվում,ու  բոլորը շտապում են  տուն: Գյուղերում  էլ  բոլոր  աշղատանքները  ավարտին  են  հասցմում, ու պատրաստվում  ձմռան  գալուն:

Մայրենի

<<2014-2015 ում. Տարին>>

2014-2015 ում. Տարին ինձ գիտակցել,որ արդեն մեծ եմ: (Նոր դպրոցում) ես ինձ փոքր էի համարում:Հիմա (Միջին դպրոցի)աշակերտ եմ:Ես ավելի ինքնուրույն եմ դարձել:Երևի նրանից է, որ այստեղ բոլորը մեծ  են, ու ես էլ եմ նրանց կողքին մեծ երևում:Փոխվել է մտածելակերպս,արդեն այլ կերպ եմ մեկնաբանում այն,ինչ կատարվում է շուրջս: 

<<Մափրե Արքան>>

Ինձ շատ դուր եկավ այս պատմավածքը,քանի որ հետաքրքիր էր,և ես հասկացա,որ երբեք էլ ուշ չէ սովորելու համար:Օրինակ Մափրեն ութսուն տարեկան էր, բայց նոր էր սովորում գրել ու կարդալ,քանի որ իրենց Տեր Հարությունը ճակատամարտում զոհվել էր:Նա շատ ջանք գործադրեց տառերը սովորելու համար: 

Երևան

Երևան պրոեկտ

https://youtu.be/R286uzngdx0

Հոքուններ

Աշունն եկավ

Աանձրևները  շատացան:

Դրսում ցուրտ է:

Դրսում ցուրտ է

Դաշտերում եղրեխաները որբ են:

Մարդիկ մրսում են:

Տերևները պար էին բռնել

Մարդիկ ուշադիր նայում էին:

Քամին գնալով  մեղմանում էր:

 

Մացուո Բասյո

Պայծառ օր, բայց մեկ էլ

Փոքրիկ ամպիկ, ու

Անձրև է մաղում:

Պայծառ օրը մի ակնթարթում դառնում է անձրևային օր:Մեղավորը ամպիկն է լինում:

Ծաղիկները չորացան.

Սերմերը թափվում են

Ինչպես արցունքներ:

Աշնանը ծաղիկները չորանում են, ու քամին քշում տանում է ծաղիկների ձորացած սերմերը:

Անձրևից կռացած՝

Կրկին գլուխը վեր պարզեց

Քրիզանթեմը ծաղկած:

Երկար անձրևից հետո Քրինզանթեմը չի վախենում և բացում է իր աչիկները գլուխը բարձրացնում է վերև և նայում  է պարզ երկնքին:

Հավերժ Աշուն

<< Հավերժ Աշուն>>

Օրը բացվեց,

Իր հետ բերեց

Աշնան հևոց,

Ու ինձ թվաց,

Որ  աշունը

Անվերջ մնաց:

Առողջագիտություն

Զգայարանների միջոցով մենք պապհպանում ենք կապը արտաքին աշխարհի հետ:Լսողություն-ականջներ,տեսողություն-աչքեր,հոտառություն-քիթ,համ-լեզու,շոշափելիություն -մաշկ:

Տեսողական զգայարան աչք

 Զույգ օրգաններ են, որոնք գտնվում են գանգի ակնախորշերում:Աչքերը ունեն բարդ կառուցվացք, որոնց շնորհիվ մենք նկարում ենք տեսողական ինֆորմացյան:Շատ կարևոր է պահպանել տեսողության հիգենան.Չծանրաբեռնել աչքրը աշխատել ճիշտ լուսավորության տակ,ճիշտ օգտվել համակարգչից և հեռուստացույցից:Մարզել և լիցքաթափել աչքերը հատուկ բարժություններով:Տեսողության խանգարումները լինում են ,որպես կարճատեսություն և հեռատեսություն,երբ լավ չենք տեսնում մոտիկը և հեռուն այս դեպքում նշանակում են ակնոցներ:

Աչքը շատ նուրբ օրգան  է և կարևոր է շատ կարևոր է պահել նրա հիգենյան:Աչքը իր բնությունով պաշտպանված է կոպերով,թարդիչներով,հոնքերով,արցունքներով:

Արցունքը  արտադրվում է արցունքագեղձերում:Արձունքը մաքրում է,լվանում է և խոնավ է պահում աչքը:Աչքերը պետք է ամեն որ լվանալ:Եթե աչքը մաքրում ենք ինչ որ բանով թրջված  բամբակով չի կարելի մաքրել մյուս աչքը:Բամբակը պետք է փոխել:

Աչքի համար օգտակար է մաքուր օդը

Սպորտով զբաղվելը ,բնական լուսավորությւոն

Ամփոփում Ավետիք Իսահակյան

Նախագծի ընթացքում ես կարդացի և սովորեցի Ավետիք Իսահակյանի գրած ոտանավորներն ու  առակները:Նախագծի ընթացքում ես տարված էի նրա գրած ստեղծագործություններով:Կարդացի <<Իսահակյանի և Կոմիտասի մասին>>,<<վարազն ու աղվեսը>>,<<Շղարշ  ամպերն եկինք առան>>,<<Աշուն է քամի>>, <<Ռավենայում>> , <<Արագածին>> ,<<Ծիծաղը>>,<<Արևի մոտ>>,<<Երջանկության իմաստը>> և այլն:Իմացա որ Կոմիտասը եղել է Ավետիք Իսահակյանի ընկերը:Ես հաճախակի էի գնում գրադարան:Գրադարանից վերցնում էի նրա գրքերը:Ամեն մի բանաստեղծություն կարդալով,ավելի խորն էի այն ընկալում:Ինձ համար շատ հետաքրքիր անցան այդ օրերը:Ինձ նաև  հետաքրքիր էր Ավետիք  Իսահակյանի գրելաոճը:Նա շատ պարզ և մատչելի էր մատուցում իր գրածը:Ես կարդում ու շուտ ընկալում էի գրածի միտքը: 

Դավիթ Հարությունի Պողոսյանը ծնվել է 1983 թվականի դեկտեմբերի 4-ին Երևանում:Դավիթը մանկուց հաշմանդամ է ունի մանկական ուղեղային կաթված:Նրա ձեռքերն ու ոտքերը չեն աշխատում, սակայն նա չի կորցնում իրեն և զբաղվում է նորմալ մարդու առօրյաով:Նա սիրում է կարդալ Եղիշե Չարենց,Համո Սահյան և ուրիշ շատ սիրված գրողների: Դավիթը նաև ստեղծագործում է նա շատ հետաքրքիր բանաստեղծություններ է գրում:Դավիթը չի կարողանում ձեռքերը և ոտքերը շարժել, նա կարողանում է համակարգչով մուտքագրել սակայն ոչ թե ինչ որ մեկի օգնությամբ, այլ ինքն իր ուժերով իր աչքերով է մուտքագրում: Նա շատ լավ բանաստեղծություններ էր գրել, իր մտահորիզոնը շատ զարգացած էր:Նա իր ծնողների հետ այսօր եկել էր Տիգրան Հայրապետյան գրադարան:Երբ մի աղջիկ հարցրեց նրան երջանկության գաղտնիքը, նա պատասխանեց, որ իրական երջանկությունը սերն է և հարգանքը:Ինձ այդ խոսքերը շատ հուզեցին և ես այդ տողերը երբեք չեմ մոռանա: Դավիթ Պողոսյանը երբ բոլորիս հրավիրեց սեղանի շուրջ, մենք տեսանք շատ գեղեցիկ և երկար վարդեր, որը նվիրեցին բոլոր ուսուցչուհիներին:Ես ուրախ եմ որ այսօր այդտեղ ներկա գտնվեցի: 

                                                               Նկարեցի

Մի  դեղին մատիտ

Ես վերցրեցի,

Ու նկարեցի

Դեղին տերևներ:

Կարմիր մատիտով

Ես նկարեցի

Մի կարմիր խնձոր

Ու մի տանձ կլոր: