Բան ունեմ ասելու
Այս պատմվացքը մի երեկույթի մասին էր,որը պատրաստել էին աղքատ
երեխաների համար:Նրանք կանչել էին երեխաներիn և նրանք երգում էին հանդիսատեսի համար:Այս
երեկույթը ամանoրյա էր, և երբ երեխաները ավրատեին երգը
գալու էր ձմեռ պապը:Երբ ավարտվեց երգը, բոլորը սկսեցին կանչել ձմեռ պապին:Ձմեռ պապը
եկավ և իր բարեմաղթանքը ասաց երեխաներին,որից հետո
առանձին-առանձին երեխաներին իր մոտ էր կանչում և հարցում անում, թե ինչ է անունը,ազգանունը,որտեղ է ապրում,և
Ձմեռ պապից ինչ է ուզում:Պարզելուց հետո նրան տալիս էր մի փոքրիկ կապույտ ծրար,հետո կանչում մյուս երեխային:Իսկ դրսում մի երիտասարդ էր եկել,որը
ուզում էր ներս մտնել,բայց իրեն չէին թողնում:Երբ
նա նրանց մի փոքր գումար առաջարկեց, միանգամից իրեն դահլիճ թողեցին:Նա
ուշադիր նայում էր, թե ինչպես է ձմեռ պապը երեխաների խաբում, կոտրում նրանց սրտերը: Տղայի համբերության բաժակը լցվեց և նա այլևս չկարողացավ իրեն զսպել և բարկացավ:Ասաց,որ
այդ Ձմեռ պապը կեղծ է,և խոսք տվեց,որ գոնե մեկ երեխայի ցանկությունը ինքը իկատար ածի:Նրան դուրս
հանեցին համերգասրահից,բայց հետո բաց թողեցին: Իմ կարծիքով ձմեռ պապիկը չպետք է երեխաների հետ այդպես վարվեր,նա ուղղակի պիտի երեխաներին նվերներ բաժաներ, որովհետև չէր կարող բոլորի ցանկությունները կատարել:Իմ կարծիքով
այդպես ավելի լավ կլիներ և երեխաներն էլ չէին նեղանա:Մենք պետք
է գնահատենք այն ինչ ունենք,որովհետև շատերը նույնիսկ դրանք չունեՆ:Պետք չէ պահանջել,այլ
պետք է ուրախանալ ունեցածով:Այս պատմության ավարտը մի քիչ հուզիչ էր:Պետք է ուրախանալ
ամեն օրվա համար և չդժգոհել ունեցածից:
Комментариев нет:
Отправить комментарий